Θεώρησα ωραίο η πρώτη ανάρτηση στο blog μου να αφορά τις επιστημονικές θεωρίες και απόψεις που έχουν κυριαρχήσει μέχρι σήμερα για το πώς οι άνθρωποι αποκτούν την γλώσσα (language aquisition).
Η ικανότητα των μικρών παιδιών να σχηματίζουν περίπλοκους κανόνες και να κατασκευάζουν τη γραμματική των γλωσσών που υπάρχουν γύρω τους είναι πράγματι εντυπωσιακή.
Οι επιστήμονες,στις πολύχρονες έρευνες που διεξήγαγαν, διαπίστωσαν ότι όλοι οι άνθρωποι,σε όλες τις γλώσσες και χώρες,περνάνε από τα ίδια ακριβώς στάδια για να μάθουν να μιλάνε τη γλώσσα τους.
Όσο πολύπλοκη και αν είναι η γλώσσα τους,οι άνθρωποι την μαθαίνουν χωρίς κάποιος να τους διδάξει πολύπλοκους κανόνες σύνταξης και γραμματικής...Απλά την μαθαίνουν.Όπως οι φυσιολογικοί άνθρωποι μαθαίνουν να περπατάνε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια,έτσι και μαθαίνουν να μιλάνε...Η απόκτηση της γλώσσας από τα μικρά παιδιά φαίνεται να είναι εύκολη και γρήγορη.Ήδη στην ηλικία των 2 ετών,φαίνεται να έχουν κατακτήσει τους βασικούς κανόνες γραμματικής.
Αυτές οι διαπιστώσεις οδήγησαν τους επιστήμονες να διατυπώσουν τις 2 βασικές θεωρίες τους:
1. The innateness Hypothesis: από μικρά ήδη,τα παιδιά εκτίθενται σε ομιλία και γλώσσα από εμάς τους ενήλικες η οποία πολλές φορές περιέχει προτάσεις που δεν τις έχουμε συντάξει σωστά ή έχουμε χρησιμοποιήσει λάθος γραμματική.Κι όμως,παρ΄όλο που τα παιδιά εκτίθενται σε τέτοιου είδους γλώσσα,μαθαίνουν να τη χρησιμοποιούν σωστά και να διακρίνουν ποιες προτάσεις είναι σωστά δομημένες και ποιες όχι.Όλα τα παραπάνω λοιπόν,δηλαδή η ευκολία με την οποία τα παιδιά κατακτούν τη γλώσσα σε όλο τον κόσμο και τα παρόμοια στάδια τα οποία περνάνε,καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η γραμματική της κάθε γλώσσας που μιλούν οι άνθρωποι,αποτελεί μέρος μιας Παγκόσμιας Γραμματικής (Universal Grammar).Όλες οι γλώσσες υπάγονται θα λέγαμε στις αρχές μιας ενιαίας γλώσσας. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να μάθουν να μιλάνε οτιδήποτε στο οποίο εκτίθενται αλλά μπορούν να μάθουν μόνο τις ανθρώπινες γλώσσες οι οποίες ανήκουν στην Παγκόσμια Γραμματική.Είναι γενετικά προσδιορισμένοι να μπορούν να τις μάθουν και αυτό γίνεται χωρίς ιδιαίτερη καθοδήγηση και διδασκαλία.
2.The critical age hypothesis: η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι υπάρχει μια κρίσιμη ηλικία στην οποία οι άνθρωποι μαθαίνουν να μιλάνε ή αλλιώς μια περίοδος στην οποία οι άνθρωποι μαθαίνουν να μιλάνε χωρίς ιδιαίτερη καθοδήγηση ή διδασκαλία.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η κατάκτηση της γλώσσας γίνεται εύκολα .Μετά από αυτήν την περίοδο η κατάκτηση της γραμματικής γίνεται δύσκολα και μάλιστα για μερικούς ανθρώπους δεν επιτυγχάνεται ποτέ.Η περίοδος αυτή θεωρείται ότι εκτείνεται περίπου από τη γέννηση μέχρι και την εφηβεία.
Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που εκτέθηκαν σε ανθρώπινη ομιλία μετά την κρίσιμη αυτή ηλικία.Είναι παιδιά που έζησαν σε συνθήκες αιχμαλωσίας στη ζωή τους η παιδιά που έζησαν στο δάσος με τα ζώα και βρέθηκαν αργότερα.Αυτά τα παιδιά,παρ'όλη την καθοδήγηση και τη διδασκαλία που δέχτηκαν για να μάθουν να μιλάνε,το μόνο που κατάφεραν ήταν να μάθουν μερικές λέξεις που μπορούσαν να τις βάλουν τη μία δίπλα στην άλλη,χωρίς να μπορούν να σχηματίζουν σωστές προτάσεις.Αν και έμαθαν δηλαδή κάποιες λέξεις,ποτέ δεν έμαθαν τους γραμματικούς κανόνες.
Αυτές λοιπόν είναι οι δύο κυρίαρχες βιολογικές θεωρίες που υπάρχουν για το πώς οι άνθρωποι μαθαίνουν να μιλάνε.Και βέβαια οι άνθρωποι μπορούν να μάθουν να μιλάνε τη γλώσσα στην οποία μεγαλώνουν και την οποία ακούνε.Ακούγοντας τους άλλους να μιλάνε,ασυνείδητα σχηματίζουν έννοιες στο μυαλό τους,μιμούνται,γενικεύουν,εξειδικεύουν,ολισθαίνουν σε παλιά στάδια,τελικά όμως μαθαίνουν να μιλάνε.
Πηγή:An Introduction to Language,Victoria Fromkin-Robert Rodman,Sixth Edition.
Η ικανότητα των μικρών παιδιών να σχηματίζουν περίπλοκους κανόνες και να κατασκευάζουν τη γραμματική των γλωσσών που υπάρχουν γύρω τους είναι πράγματι εντυπωσιακή.
Οι επιστήμονες,στις πολύχρονες έρευνες που διεξήγαγαν, διαπίστωσαν ότι όλοι οι άνθρωποι,σε όλες τις γλώσσες και χώρες,περνάνε από τα ίδια ακριβώς στάδια για να μάθουν να μιλάνε τη γλώσσα τους.
Όσο πολύπλοκη και αν είναι η γλώσσα τους,οι άνθρωποι την μαθαίνουν χωρίς κάποιος να τους διδάξει πολύπλοκους κανόνες σύνταξης και γραμματικής...Απλά την μαθαίνουν.Όπως οι φυσιολογικοί άνθρωποι μαθαίνουν να περπατάνε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια,έτσι και μαθαίνουν να μιλάνε...Η απόκτηση της γλώσσας από τα μικρά παιδιά φαίνεται να είναι εύκολη και γρήγορη.Ήδη στην ηλικία των 2 ετών,φαίνεται να έχουν κατακτήσει τους βασικούς κανόνες γραμματικής.
Αυτές οι διαπιστώσεις οδήγησαν τους επιστήμονες να διατυπώσουν τις 2 βασικές θεωρίες τους:
1. The innateness Hypothesis: από μικρά ήδη,τα παιδιά εκτίθενται σε ομιλία και γλώσσα από εμάς τους ενήλικες η οποία πολλές φορές περιέχει προτάσεις που δεν τις έχουμε συντάξει σωστά ή έχουμε χρησιμοποιήσει λάθος γραμματική.Κι όμως,παρ΄όλο που τα παιδιά εκτίθενται σε τέτοιου είδους γλώσσα,μαθαίνουν να τη χρησιμοποιούν σωστά και να διακρίνουν ποιες προτάσεις είναι σωστά δομημένες και ποιες όχι.Όλα τα παραπάνω λοιπόν,δηλαδή η ευκολία με την οποία τα παιδιά κατακτούν τη γλώσσα σε όλο τον κόσμο και τα παρόμοια στάδια τα οποία περνάνε,καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η γραμματική της κάθε γλώσσας που μιλούν οι άνθρωποι,αποτελεί μέρος μιας Παγκόσμιας Γραμματικής (Universal Grammar).Όλες οι γλώσσες υπάγονται θα λέγαμε στις αρχές μιας ενιαίας γλώσσας. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να μάθουν να μιλάνε οτιδήποτε στο οποίο εκτίθενται αλλά μπορούν να μάθουν μόνο τις ανθρώπινες γλώσσες οι οποίες ανήκουν στην Παγκόσμια Γραμματική.Είναι γενετικά προσδιορισμένοι να μπορούν να τις μάθουν και αυτό γίνεται χωρίς ιδιαίτερη καθοδήγηση και διδασκαλία.
2.The critical age hypothesis: η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι υπάρχει μια κρίσιμη ηλικία στην οποία οι άνθρωποι μαθαίνουν να μιλάνε ή αλλιώς μια περίοδος στην οποία οι άνθρωποι μαθαίνουν να μιλάνε χωρίς ιδιαίτερη καθοδήγηση ή διδασκαλία.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η κατάκτηση της γλώσσας γίνεται εύκολα .Μετά από αυτήν την περίοδο η κατάκτηση της γραμματικής γίνεται δύσκολα και μάλιστα για μερικούς ανθρώπους δεν επιτυγχάνεται ποτέ.Η περίοδος αυτή θεωρείται ότι εκτείνεται περίπου από τη γέννηση μέχρι και την εφηβεία.
Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που εκτέθηκαν σε ανθρώπινη ομιλία μετά την κρίσιμη αυτή ηλικία.Είναι παιδιά που έζησαν σε συνθήκες αιχμαλωσίας στη ζωή τους η παιδιά που έζησαν στο δάσος με τα ζώα και βρέθηκαν αργότερα.Αυτά τα παιδιά,παρ'όλη την καθοδήγηση και τη διδασκαλία που δέχτηκαν για να μάθουν να μιλάνε,το μόνο που κατάφεραν ήταν να μάθουν μερικές λέξεις που μπορούσαν να τις βάλουν τη μία δίπλα στην άλλη,χωρίς να μπορούν να σχηματίζουν σωστές προτάσεις.Αν και έμαθαν δηλαδή κάποιες λέξεις,ποτέ δεν έμαθαν τους γραμματικούς κανόνες.
Αυτές λοιπόν είναι οι δύο κυρίαρχες βιολογικές θεωρίες που υπάρχουν για το πώς οι άνθρωποι μαθαίνουν να μιλάνε.Και βέβαια οι άνθρωποι μπορούν να μάθουν να μιλάνε τη γλώσσα στην οποία μεγαλώνουν και την οποία ακούνε.Ακούγοντας τους άλλους να μιλάνε,ασυνείδητα σχηματίζουν έννοιες στο μυαλό τους,μιμούνται,γενικεύουν,εξειδικεύουν,ολισθαίνουν σε παλιά στάδια,τελικά όμως μαθαίνουν να μιλάνε.
Πηγή:An Introduction to Language,Victoria Fromkin-Robert Rodman,Sixth Edition.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου