Όνειρο Καλοκαιρινής Νυκτός-A Midsummer Night's Dream

Η  χρονιά είναι 2009 κι εγώ δουλεύω στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Δεσκάτης!!!

Τι  χρονιά κι αυτή!!!

Συναντάμε λοιπόν με τους μαθητές μου της Στ΄τάξης την ενότητα 3 του σχολικού μας βιβλίου με τίτλο:" Imaginary Creatures"=Πλάσματα της Φαντασίας μας. Η ενότητα ασχολείται με ήρωες παραμυθιών, φαντασίας και κινουμένων σχεδίων.

Στη σελίδα 34 της ενότητας λοιπόν υπάρχει μία δραστηριότητα:οι μαθητές να αναπαραστήσουν σκηνές από το θεατρικό έργο-κωμωδία του William Shakespeare “A Midsummer Night’s Dream” ή όπως το ξέρουμε όλοι μας “ Όνειρο Καλοκαιρινής Νυκτός”.

Και τότε λοιπόν μου ήρθε η ιδέα! Να ανεβάσουμε ολόκληρο το έργο μαζί με τους μαθητές μου!Όχι βέβαια στα αγγλικά γιατί αυτό θα ήταν too much....όπως λέμε!!! Δεν μπορούν παιδιά Στ΄τάξης να μάθουν όλα αυτά τα λόγια στα αγγλικά. Γιατί όμως να μην το ανεβάσουμε στα  Ελληνιικά! Άλλωστε, όπως έχω ξαναπεί,γλώσσα δεν είναι μόνο η γραμματική και η σύνταξη αλλά και ο πολιτισμός μιας χώρας.

Άρχισα λοιπόν να ψάχνω τρόπο να ανεβάσουμε την παράσταση.

Η πρώτη δυσκολία ήταν να βρεθεί το σενάριο γιατί φυσικά έπρεπε να είναι διασκευασμένο για να ανταποκρίνεται στο επίπεδο των παιδιών. Και τότε, μετά από μεγάλη έρευνα,γνώρισα τη θεατρολόγο Γρηγορία Λυρά. Η κ.Λυρά εργαζόταν παλαιότερα στο Δημοτικό Σχολείο Παπάγου και είχε ανεβάσει εκεί το συγκεκριμένο έργο με τα παιδιά του σχολείου της. Προθυμοποιήθηκε αμέσως και μας έστειλε το σενάριο…..και μάλιστα….τι ευχάριστη έκπληξη…..μία μητέρα ενός παιδιού του σχολείου Παπάγου που ήταν μουσικός είχε γράψει και μουσική για τη συγκεκριμένη παράσταση και φυσικά…τι πιο ωραίο….θα το κάναμε και λίγο μιούζικαλ!!!!

Η επόμενη μεγάλη δυσκολία…να μοιραστούν οι ρόλοι…ξέρετε πώς είναι όταν έχετε να κάνετε με παιδιά….να μην αδικήσεις κανένα,να ενθαρρύνεις κάποιο άλλο,να μοιραστούν οι ρόλοι σύμφωνα και με την προσωπικότητα κάθε παιδιού,γενικά να κρατηθούν όλες οι ισορροπίες. Τελικά έγινε κι αυτό και τώρα,αφού τα σκέφτομαι μετά από τόσο καιρό,νομίζω τελικά πως η «διανομή» ήταν πετυχημένη… τουλάχιστον προσπάθησα πολύ να είναι…!!!! Στο θεατρικό συμμετείχαν και μερικά παιδάκια της Γ΄τάξης τα οποία έκαναν τα ξωτικά του έργου. Επίσης, μερικά παιδάκια έκαναν διπλούς ρόλους στην προσπάθεια να έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή.

Κι έτσι άρχισαν το Νοέμβριο οι πρόβες… ευχάριστες στιγμές αλλά και δυσκολίες…. Γελούσαμε πολύ αλλά τσακωνόμασταν κιόλας… φυσικό είναι …παντού συμβαίνουν αυτά… Κάποιες φορές αργούσαν στις πρόβες, άλλες γελούσαν πολύ, άλλες δεν είχαν μάθει τα λόγια… Παιδιά είναι όμως… Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα! Και όσο περνούσε ο καιρός, τόσο πιο μεγάλη αγωνία και χαρά είχαμε!

Ορίστηκε λοιπόν ημερομηνία για τη γιορτή μας:16 Ιουνίου….. The big day!

O αγαπητός μου συνάδελφος και δάσκαλος Γιάννης Τζιώλας έφτιαξε την πρόσκληση που στείλαμε και μοιράσαμε…Δείτε τα ονόματα των παιδιών που συμμετείχαν και τους ρόλους τους….

Οι μαμάδες των παιδιών φρόντισαν για τις στολές τους….Μάλιστα τα ξωτικά έραψαν στολές για να είναι ίδια…Και έκαναν και τόσο ωραίο μακιγιάζ που νόμιζες ότι πράγματι ξεπετάχτηκαν από το δάσος.

Όλοι οι συνάδελφοι του 1^ο Δημοτικού Σχολείου με βοήθησαν για να πραγματοποιηθεί η παράσταση εκείνη τη μέρα…Κάποιος φρόντιζε τον ήχο…αφού όπως είπα είχαμε και μουσική…Κάποιος τα φώτα γιατί το έργο διαδραματίζεται νύχτα σε δάσος…Άλλος βοηθούσε τα παιδάκια να αλλάξουν ρούχα και άλλος να τους υπενθυμίζει πότε βγαίνουν στη σκηνή…Ήταν πραγματικά μια ομαδική δουλειά που κινητοποίησε όλο το σχολείο….Και να σας πω και κάτι…δεν κόστισε τίποτα…όλα τα ετοιμάσαμε μόνοι μας χωρίς να χρεώσουμε ούτε το σχολείο ούτε κάποιον άλλο…Κάποιος γονιός τράβηξε το βίντεο της παράστασης και μετά το δώσαμε στα παιδιά για ενθύμιο…

Οι συνάδελφοι Γιάννης Τζιώλας και Γιώργος Μπαγκράτσας σίγουρα θα το θυμούνται περισσότερο από τους άλλους αφού ήταν αυτοί που δημιούργησαν το σκηνικό…Τι έκαναν?…επειδή η υπόθεση εκτυλίσσεται σε δάσος,βρήκαν όσα κλαδιά και φύλλωμα μπορούσαν και στόλισαν το αμφιθέατρο…έδεσαν και δύο μεγάλους κορμούς δέντρων...και τέλειο το σκηνικό μας…και μάλιστα φυσικότατο...ζωγραφίσαμε κι ένα μεγάλο φεγγάρι γιατί στο έργο εκτός του ότι είναι νύχτα υπάρχει κι ένα μεγάλο φεγγάρι...

Όλα έτοιμα λοιπόν…τα παιδιά είχαν μάθει τέλεια τα λόγια τους,το σκηνικό,τα φώτα και η μουσική έτοιμα,οι καλεσμένοι μας ήρθαν,εγώ εκφώνησα ένα μικρό λόγο και η παράσταση άρχισε…Και μαζί άρχισε και το καρδιοχτύπι όλων μας!Ήμουν απίστευτα περήφανη καθώς έβλεπα τα παιδιά να μπαίνουν και να βγαίνουν στη σκηνή με τόση άνεση και να λένε τα λόγια τους σαν ώριμοι ηθοποιοί,να τραγουδάνε και να χορεύουν…..Περήφανη για τα παιδιά που έδειχναν πόσα πράγματα μπορούν να καταφέρουν. Δούλεψαν ομαδικά και κατάφεραν κάτι τόσο όμορφο που θα θυμούνται νομίζω για όλη τους τη ζωή.Δεν είναι θέμα ποιος ήταν καλός μαθητής ή όχι,εδώ όλοι είχαν την ευκαιρία να τα καταφέρουν το ίδιο. Εγώ πάντως δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Αφού νομίζω την επόμενη μέρα από την παράσταση κάτι μου έλειπε…οι πρόβες με τα παιδιά!

Όποιος συνάδελφος επιθυμεί να ανεβάσει την παράσταση στο σχολείο του μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου και να του στείλω το σενάριο και το ηχητικό υλικό καθώς και το dvd της παράστασης.